François Villard Syrah L’Appel des Sereines 2020

François Villard

Onder de oude romeinse stad Vienne beginnen de wijngaarden van de noordelijke Rhône met Côte-Rôtie en de kleine terrassen op de steile hellingen van Condrieu, de bakermat van de viognierdruif. De Romeinen brachten hier de wijncultuur en beschouwden dit als hun fijnste wijnen. Sindsdien groeide de reputatie gestaag en ten tijde van de Franse revolutie waren het geliefde wijnen aan de hoven van Europa. Aan het eind van de 19e eeuw kwam echter verval door rampspoed, oogsten gingen verloren door schimmelziekten en de druifluis (phylloxera) verwoestte wijngaarden die niet werden herplant omdat mankracht niet beschikbaar was in 2 wereldoorlogen. Daarbij was de fruitteelt veel lucratiever en de snel groeiende industrie en handel van de zich uitbreidende stad Lyon bood prima werkgelegenheid. Waarom ploeteren op bijna onbegaanbare steile wijnhellingen als het zoveel makkelijker verdiend wordt, zonder zorgen en het risico van misoogsten, met als gevolg dat de viognier druif bijna geheel verdween.

Toch groeide in de jaren ‘90 de aanplant gestaag en de wereld herontdekte de grote wijnen van de noordelijke Rhône door de daadkracht van een nieuwe generatie wijnboeren. Condrieu is de viognier druif pur sang, aromatisch expressief en vaak zo krachtig dat het gevaar van verstikking dichtbij ligt. Helaas is Condrieu vaak overdone omdat de wijnmaker het evenwicht niet weet te vinden met dit overdonderende materiaal. Terwijl juist het terroir van Condrieu een schitterend evenwicht kan bieden aan al dat weelderige parfum en verfijnde geurigheid. De juiste frisheid kan alleen ontstaan door een natuurlijke manier uit minerale balans. Daarvoor is een wijnmaker nodig die de kunst verstaat en François Villard is een natuurtalent, zijn wijnen hebben onweerstaanbare sensatie en zijn uiterst gastronomisch. François heeft inmiddels wereldfaam en maakt van viognierdruiven verbluffend subtiele wijnen, weelderig en sensueel in een volle smaak.

In tegenstelling tot vele traditionele wijnmakers komt François niet uit een wijnfamilie, maar zijn passie is geboren vanuit het vak als kok en sommelier. Na een stage in de kelder van Yves Cuilleron in 1988 is hij in 1989 gestart met een aantal kleine percelen Condrieu. Met hulp en advies van bevriende wijnmakers maakte hij zijn eerste 400 flessen Condrieu Deponcins in 1991. Het domein is inmiddels uitgegroeid tot 40 hectare eigen wijngaarden en er wordt een gedeelte extra fruit aangekocht voor een totale productie van 400.000 flessen per jaar. In 2019 is de conversie naar biologische wijnbouw ingezet voor certificering in 2022.

François Villard heeft in totaal 26 hectare wijngaard verdeeld over 5 appellaties. Het hoofdaanddeel van de stokken staan op grondgebied van Saint-Joseph, maar de 5,5 hectare Condrieu hebben hem op de wereldwijnkaart gezet onder de categorie ‘topwijnbouwer’. Van restaurantuitbater tot ziekenhuisdirecteur en van sommelier tot wijnbouwer. Dit is zowat het parcours dat François heeft afgelegd. Zijn enthousiasme voor wijn was zo groot, dat hij zijn échte werk even vergat en zo bij verschillende werkgevers aan de deur werd gezet. Nochtans kreeg hij de wijnmicrobe niet met de paplepel mee, want thuis werd er geen wijn gedronken. François is gedreven, neemt geen blad voor de mond en houdt van extremen in zijn vinificatietechnieken.

De wijngaarden van Condrieu liggen op 3 verschillende terroirs. ‘Poncin’, een wijngaard op graniet met mica geeft mineraliteit aan de wijn. ‘Verlieux’ bestaat ook uit graniet maar met quartz vermengd en dit geeft een bloemig aroma aan de wijn en tenslotte ‘Le Grand Val’ mixt graniet met quartz en loess. Deze samenstelling zorgt voor structuur en bewaarpotentieel. Voor zijn Saint-Joseph gebruikt François druiven uit twee gemeenten. Limony en St-Pierre-de-Boeuf beiden op een grond van ontbonden graniet met zand.

Zoals ieder respectabel wijnbouwer, wordt de oogst ook hier manueel binnen gehaald. François kiest ervoor om de pluk in drie keer te doen. Daar hij ook telkens een percentage druiven (enkel viognier) wil gebruiken die werden aangetast door botrytis moet de oogst uitermate secuur gebeuren. Naast het hard labeur in de wijngaard, wordt er ook fel gezwoegd in de wijnkelder. François zou verloren zijn zonder eik. Hij heeft geen enkel referentiekader om te werken zonder eik. Zowel de gisting als de lagering gebeurd in eiken vaten. Concentratie staat bovenaan zijn wijnvocabularium. Dit wordt bekomen door enerzijds lage rendementen en anderzijds vinificatie. Zo moeten de lies bijna onophoudelijk omgeroerd worden zodat deze het houtgebruik kunnen absorberen en doen versmelten tot een evenwichtige, doch geconcentreerde wijn.